Terapinin gaz hali...

Bir haftadır boş durmadım aslında...bişeyler üretmeye çalıştım elbette ama...

daha çok blog ve siteleri gezdim...gezdim...gezdim...

farklı dizaynlara, farklı tadlara ve zevklere, farklı mizaçlara konuk oldum...

kimine üye oldum kimine güldüm geçtim...kimine kızdım kimini takdir ettim...

Gezdiğim bloglarda çekilişlerle, yarışmalarla karşılaştım...

Çekilişlerin kimi el emeği göz nuru kimi ise evdeki fazlalıklardan kurtulmaydı...

Gözünün nurunu hediye edenleri takdir ettim koccaman bir tebessümle...

Tıklanma uğruna, hafta sonu marketlerde dağıtılan eşantiyonları hediye edenleri de kınadım eshefle...

Terapi diye çıkınca yola saçmaydı tıklanma oranı veya üye sayısı...

asıl MUTLULUK verici olan üye sayısının kendiliğinden artmasıydı...

Bir de iç geçirdim açıkcası...ne kadar değerliymiş meğer yazılan yorumlar...

sonra fark ettim ben de hiç yorum yazmıyordum girip çıktığım bloglara...

tıpkı bir hayalet gibiydim...ne yorum yazıyor ne de yorum alıyordum...

bundan sonra karar verdim hiçbir sayfadan yorumsuz ayrılmamaya....

İşte böyle efendim...

Terapinin hobi kısmına biraz mola verdim...yeni fikirler yeni yöntemler öğrenmek için...

Fikir tarlamı nadasa çektiğim bu günlere de "terapinin gaz hali" dedim...

Maddenin halleri gibi bir fikirlerin de yoğunlaşarak bir ürün vereceğini umarak...

Bol hobili ve de terapili günler...huzurlu kalın :)

Not: bu arada uğraştığım perde yada fon (ne derseniz) vardı ya...bitti geçen hafta...

fena iş çıkarmadım sanırım...çünkü canım annem sıkı bir incelemeden sonra olumlu not vererek, üst kısmı (sanırım farba deniyor) hariç, perdeyi asma nezaketi gösterdi...açıkcası bu kadarı bile beni mutlu etti çünkü validem abiye terzisi, yani ince dikiş ustası...Perde maceresında, sonuç ne olursa olsun bir çok şey öğrendim dikiş adına...Başka bir postta listeleyeceğim öğrendiklerimi...