Geciken Yayın "Taze elden taze pişmiş"

Bu postu Bayramdan önce hazırlamıştım... 
Yayınlayamadan kaza haberini aldım... Sonraki günlrde canıyla uğraştı kuzenim... Henüz 6.5 yaşında olan kuzusunu arkasında bırakarak yumdu gözlerini bu dünyaya.... 

Şimdi oturdum kendimle yüzleşiyorum...
Kendi kendime yarattığım zindanımda dert çıkınlarımı önüme döküyorum...
Her bir çıkını açıp dert etmeye değip değmeyeceğine karar veriyorum...
Halen elimde olan güzelliklerin ve henüz yirtirmemiş olduğum sevgilerin tozunu alıyorum...

Bu blog benim için gerçek bir terapi... 

Bu nedenle nezaket edip beni ziyaret eden herkesi sevgiyle kucaklıyorum...

---------- o ---------- 

TAZE ELDEN TAZE PİŞMİŞ Geçtiğimiz iki ay bol terapili ama hobisiz geçti benim için... 

Kendimi toplamak - biraz da ramazanın rehavetiyle - uzun sürdü bu sefer...

Her zaman duyguları fazla yoğun hissetmişimdir...

Üzgünsem 1000 baykuş gücünde gamlı...

Mutluysam 500 maymun şiddetinde neşeliyimdir...

Karakter işte... bir türlü tutturamam ortayı ...

Neyse...

En büyük terapim kızım... 

Bize krepten sonra ilk yemeğini yaptı...

Ailece afiyetle bir güzel yedik iftarda... 

Fotoğraf çekmemi kendi istedi... 

Ben de gururla yayınlamak istedim...

 Sonunda "kalk" dedim kendime... dök içini dikiş makinana...

renkleri içimi en çok açan iki kumaşımı çıkardım bohçamdan...

kuzucuğa bir şeyler dikeyim dedim...

acemi işi bu kadar oldu...

ama kararlıyım... 

geçen seneden kalan koltuk yüzü dikme macerama öncelik vereceğim...

şimdilik benden bu kadar...

herkese beden kadar ruh sağlığı da dilerim efenim...

kalın sağlıcakla...