28 Aralık 2012 Cuma

45 yıllık dönüşüm

Bugün sizinle paylaşacağım dönüşümün hikayesi tam 45 yıl önce başladı... 
Takvim yaprakları 1967 yılının 1 Ekim günü gösteriyordu... iki genç hanım Malatya  vilayetindeki memuriyetlerine henüz atanmışlardı... yeni evleri için bir çift sehpa almaya karar verdiler... yanları ve bacakları altın yaldızlı, siyah, lake sehpalar... dönemin son modası olan sehpalar... yıllar gelip geçti... sehpalar köy köy, kasaba kasaba gezdi... ve sonunda günümüze ulaştılar...
   
Hikayede geçen genç bayanlardan biri babanemiz diğeri ise büyük babanemiz... 


Belki hatırlayacaksınız... yazın sonlarıydı... "babanemiz" ayağını kırmış,  "büyük babanemiz" başka bir rahatsızlıktan yatmakta idi... İşte tam da o günlerde her iki babane de benim boyama aşkımla tanışmışlardı... ve büyük babanemiz "benim eski sehpaları da boyasan ya " diyerek beni onurlandırmıştı... onurlandırmıştı diyorum çünkü teklif büyük babaneden gelmişti... benim hiç bir çabam veya zorlamam olmamıştı... 

Bir düşünsenize belli bir yaşın üstündeki insanları mobilyalarından vazgeçirmek veya modifiyeye razı etmek ne kadar zordur... demek ki bana güveniliyordu... 



Mobilya boyama ve farklı teknikler deneme aşkı ile yanıp tutuşan bendeniz, böyle bir teklife tabiki balıklama atladım... Derhal işe koyuldum... ancak tamamlamak bir türlü nasip olmadı... aslında planım hepsi bitince paylaşmaktı ama belki bu haliyle de birilerinin belki işine yarar...
Şimdi geçelim aşamalara:


1. aşama: önce mümkün mertebe tüm yüzeyler zımparalandı...

2. aşama: küçük yardımcım sayesinde astarlandı... 
sehpa kızıl kahve bir renge boyanacağı için astar rengi gri seçildi...
(fark ettinizmi fotoğraflar yazlık... hava sıcak yani)

3. aşama: astar kuruyunca serbest fırça darbeleri ile...
 kızıl kahveye eskitme boyası ile boyandı... 


4. aşama: boya kuruduktan büyük babanemizin tercihi olan parlak vernik uygulandı....

Sehpaların üzerinde üçgen şeklinde bir kat daha var... yukarıdaki resimde görmüş olduğunuz üç adet beyaz yuvarlak leke, bu parçaların ayaklarının montaj delikleri... üst parçaları boyar boyamaz sehpanın monte edilmiş halini sizlerle paylaşacağım...

Nasıl olmuş ? Yorum ve tavsiyelerinizi mutlaka bekliyorum....

Herkese iyi hafta sonları... ziyaretiniz için teşekkürler...

8 yorum:

journey of my hands dedi ki...

öncelikle babaannelere Allah uzun ömürler versin..nasıl izin verdiklerine de şaşırdım doğrusu :)) ama iyi etmişler..ellerine sağlık arkadaşım..boya rengini pek bir beğendim..eğer tam rengi paylaşırsan çok mutlu olurum..bitmiş hallerini de merakla bekliycem :) öpüyorum kocaman

begum begum huuu dedi ki...

ellerine sağlık onlarda mutlu olmuştur bu değişime :)
eski mobilyaların sağlamlığı hiç birşeyde yok:)


begumyagci.blogspot.com

Unknown dedi ki...

babaannelerin ellerinden öpüyorum.düşünsenize o masanın tanıklık ettiği ne hatıralar vardır....

deli_isi_pastalar dedi ki...

Öncelikle ellerine sağlık.
Haklısın, yaş almış insanlar için eşyaları neredeyse hayatlarının yarısı demek.Gerçekten onurlandırmış seni, tebrik ederim.
Heee! bir de minik yardımcına bayıldım.Ne olacak bu hamarat annelerin, çocuklarının durumu? :)))

hobimiterapimi dedi ki...

canım turuncum... seni cevaplayamadım umarım beni affedersin... bi haftadır yerdemiyim gökdemiyim ben de bilemedim... kullandığım boya texco nun eskitme boyası ... hmmm fotoğrafını çekip koyayım en iyisi... seni koccaman öpüyorum ben de .... selamlar

hobimiterapimi dedi ki...

:D umarım olmuştur... belkide sadece nezaket gösteriyordur :D ... sevgiler

hobimiterapimi dedi ki...

dimiii... o hatıralardan vazgeçmek gibi bişi oldu :)... sevgiler

hobimiterapimi dedi ki...

:D beğendiğine sevindim Ayşecim... çocuklarda alışıyorlar be oyun sanıp anneyle keyifli vakit geçiriyorlar işte... öpüyorum seni...

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...